Κάστρα στην Ιταλία πρέπει απλά να δείτε

Κάστρα στην Ιταλία από τη Ρώμη μέχρι το νησί Ίσκια, μπορείτε να επισκεφθείτε σήμερα

Η ιστορία της Ιταλίας πηγαίνει πολύ πίσω και επομένως είναι πολύ πλούσια σε αρχαιολογικούς χώρους και ετρουσκικά, ρωμαϊκά και ρωμανικά κτίρια, καθώς και σε πολλές άλλες εποχές. Χάρη στην έξυπνη ανακαίνιση και την αφοσιωμένη ανακατασκευή, μερικά από αυτά έχουν γίνει ιστορικά σπίτια. Τα κάστρα είναι πλέον αποκλειστικά μέρη για συναρπαστικές και συναρπαστικές διακοπές.

Οι διακοπές σε ένα κάστρο είναι μια μαγική εμπειρία. Ο ύπνος, όπου διέμεναν κάποτε οι βασιλιάδες, σε κάστρα και αρχοντικά σε όλη την Ιταλία, όπου η ιστορική γοητεία, το στυλ και η γοητεία τους κάνουν την ιταλική ιστορία και πολιτισμό μια πολύ προσωπική και ζωντανή εμπειρία.

Περάστε διακοπές ή ένα Σαββατοκύριακο σε ένα κάστρο, μπείτε σε έναν «κόσμο των ονείρων», σταματήστε τον καθημερινό ξέφρενο ρυθμό και γυρίστε τον χρόνο πίσω για να ανακαλύψετε αρχαίες παραδόσεις, καλλιτεχνική αρχιτεκτονική, εσωτερικούς χώρους με αντίκες, πίνακες ζωγραφικής και ταπισερί τα πιο πολύτιμα. Αυτά τα κάστρα προσφέρουν σήμερα την πιο σύγχρονη άνεση για χαλάρωση, άθληση και υγεία. Μια ρομαντική απόδραση, μια επιστροφή στο παρελθόν, μια ανακάλυψη της μεσαιωνικής Ιταλίας, διακοπές όπως καμία άλλη.

Castello Scaligero στο Sirmione στη λίμνη Garda, Λομβαρδία, Ιταλία, Ευρώπη

Castello Scaligero στο Sirmione στη λίμνη Garda

Το κάστρο Scaligero είναι ένα φρούριο από την εποχή Scaliger, σημείο πρόσβασης στο ιστορικό κέντρο του Sirmione. Είναι ένα από τα πιο ολοκληρωμένα και καλοδιατηρημένα κάστρα της Ιταλίας. Εξακολουθεί να ανήκει στην οικογένεια Scaliger. Το κάστρο Scaligero είναι το μόνο σημείο πρόσβασης στο ιστορικό κέντρο του Sirmione. Είναι ένα από τα πληρέστερα και καλύτερα διατηρημένα κάστρα της Ιταλίας, καθώς και ένα σπάνιο παράδειγμα οχύρωσης λιμνών. Η είσοδος στο κάστρο είναι υποχρεωτική (δεν υπάρχει άλλη είσοδος) περνώντας την κινητή γέφυρα, το φρούριο είναι στην πραγματικότητα περιστοιχισμένο από όλες τις πλευρές από τη λίμνη Garda. Το κάστρο βρέχεται από όλες τις πλευρές από τα νερά της λίμνης Garda, και σε μια από αυτές τις πλευρές έγινε η αποβάθρα, λίγο μετά την κατασκευή του κάστρου, που κάποτε ήταν καταφύγιο του στόλου της Βερόνας. Τα τείχη και οι τρεις ογκώδεις κύριοι πύργοι χαρακτηρίζονται από τις επάλξεις που διακρίνουν κάθε κατασκευή Scaligeri.

Λίμνη του κάστρου Scaligero Garda, Ιταλία

Πίσω από τους τρεις πύργους ξεπροβάλλει ο επιβλητικός πύργος, ύψους 47 μέτρων, κάτω από τον οποίο βρίσκονται τα κελιά όπου κρατούνταν οι κρατούμενοι. Μέσα από πόρτες εξοπλισμένες με αποτελεσματικά συστήματα κλειδώματος, μπαίνεις στη μεγάλη βεράντα, μέσα στην οποία βρίσκεται μια σκάλα που οδηγεί σε μια κινητή γέφυρα. Από εκεί, ανεβαίνοντας μια πτήση 146 σκαλοπατιών, μπορείτε να φτάσετε στις επάλξεις των τοίχων, από τις οποίες μπορείτε να απολαύσετε την αποβάθρα. Η κατασκευή του φρουρίου ξεκίνησε στα μέσα του δέκατου τρίτου αιώνα, πιθανώς στα ερείπια ενός ρωμαϊκού φρουρίου. Η κατασκευή του παραγγέλθηκε από τον δήμαρχο της Βερόνας, Mastino I della Scala. Η λειτουργία του κάστρου ήταν άμυνα και έλεγχος λιμένων, καθώς η πόλη Sirmione, όντας σε συνοριακή τοποθεσία, ήταν περισσότερο εκτεθειμένη σε επιθέσεις. Περίπου έναν αιώνα αργότερα προστέθηκαν δύο αυλές και μια ανεξάρτητη οχύρωση. Το 1405, η Σιρμιόνη πέρασε υπό τον έλεγχο της Ενετικής Δημοκρατίας η οποία άρχισε τις εργασίες για την ενίσχυση των αμυντικών δομών. Ήταν εκείνη τη στιγμή που φτιάχτηκε η αποβάθρα που μπορείτε να δείτε σήμερα. Μέσα στη μεγάλη εσωτερική στοά του κάστρου, δημιουργήθηκε ένα ρωμαϊκό και μεσαιωνικό Λαπιδάριο καθώς και μια σύντομη έκθεση στην οποία ορισμένα από τα πάνελ παρουσιάζουν τις πιο σημαντικές πληροφορίες για το φρούριο.

Επισκεφθείτε το Scaligero

Castel Santangelo στη Ρώμη, Ιταλία.

Castel Sant'Angelo

Η ιστορία του Castel Sant'Angelo είναι τόσο περίπλοκη όσο και το πολυεπίπεδο οικοδόμημα του ίδιου του κάστρου. Τα τείχη έχουν δει περισσότερα από 1800 χρόνια αίματος, πολέμων και θανάτων. Χτίστηκε μεταξύ 123 και 139 μ.Χ. για να χρησιμεύσει ως μαυσωλείο για τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό και την οικογένειά του. Ο μύθος λέει ότι το όνομα του κάστρου δόθηκε αφού ο Αρχάγγελος Μιχαήλ εμφανίστηκε στην κορυφή του κάστρου κουβαλώντας το σπαθί του και έτσι έληξε η πανούκλα του 590 που βασάνιζε τη Ρώμη. Μπορείτε να δείτε ένα επιβλητικό άγαλμα του Αγγέλου στην κορυφή του κάστρου. Τον 14ο αιώνα, το Castel Sant'Angelo ανέλαβε το ρόλο ενός στρατιωτικού φρουρίου που συνδέεται με το Βατικανό μέσω ενός υπερυψωμένου περάσματος που υπάρχει ακόμα, το «Passetto di Borgo». Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή. Ένα μέρος όπου γίνονταν εκτελέσεις και οι κρατούμενοι έμεναν πεινασμένοι. Το 1901 έγινε ένα υπέροχα πλούσιο μουσείο που στέγαζε απομεινάρια του ταραχώδους παρελθόντος του. Σήμερα κοσμεί τον ρωμαϊκό ορίζοντα με τα χρυσά φώτα του και το επισκέπτονται πολλοί επισκέπτες κατά την παραμονή τους στη Ρώμη.

Castel Sant'Angelo (Κάστρο του Αγίου Αγγέλου), Ρώμη

Ένα μαυσωλείο, ένα φρούριο, ένα καταφύγιο, ένα μουσείο… Ο τρόπος με τον οποίο ένα κάστρο έχει αναλάβει τόσους μυριάδες ρόλους σε όλη του τη ζωή παραμένει αντικείμενο γοητείας, μέχρι τις μέρες μας. Η Ρώμη είναι γεμάτη μνημεία και τοποθεσίες πλούσιες σε ιστορία, ιστορίες και θρύλους, αλλά το Castel Sant'Angelo είναι ένα που αποτυπώνει πραγματικά την ίδια την ουσία της μεταμόρφωσης της πόλης στο πέρασμα των αιώνων. Κάθε επισκέπτης βιώνει την επίσκεψή του διαφορετικά. κάποιοι θα εκπλαγούν από τους θησαυρούς του, ενώ άλλοι θα τρομάξουν από τον αριθμό των ζωών που χάθηκαν στη μάχη σε ένα μέρος. Όποια και αν είναι η εμπειρία, είναι μια ζωή που αξίζει.

Ένα από τα αξιοθέατα που θα βρείτε στο Castel Sant'Angelo είναι το Εθνικό Μουσείο του Castel Sant'Angelo και η εκλεκτική του συλλογή από πίνακες, γλυπτά, στρατιωτικά αναμνηστικά και μεσαιωνικά πυροβόλα όπλα.

Το κάστρο έχει πέντε ορόφους που ξεκινούν με μια οδοντωτή ράμπα ρωμαϊκής κατασκευής. Ο δεύτερος όροφος περιέχει κελιά φυλακής και έναν θάλαμο βασανιστηρίων, ο τρίτος όροφος έχει αυλές και ένα παρεκκλήσι, ο τέταρτος όροφος φιλοξενεί παπικά διαμερίσματα και ο πέμπτος όροφος φιλοξενεί τον θησαυρό και τη βιβλιοθήκη.

Στην κορυφή βρίσκεται μια τεράστια βεράντα, καθώς και ένα καφέ, με υπέροχη θέα στη Ρώμη και στην πόλη του Βατικανού. Εάν φτάσετε νωρίς για μεσημεριανό γεύμα, ίσως μπορείτε να κρεμάσετε ένα τραπέζι με υπέροχη θέα στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου.

Η γέφυρα Sant'Angelo είναι μια από τις πιο όμορφες ρωμαϊκές γέφυρες που υπάρχουν ακόμα. Ο αυτοκράτορας Adrian το έχτισε για να συνδέσει το Campo Marzio με το μαυσωλείο του. Χρονολογείται από το έτος 135

Τον 16ο αιώνα, ο Πάπας Κλήμης Ζ΄ τοποθέτησε αγάλματα των Αγίων Πέτρου και Παύλου στο τέλος της γέφυρας. Το 1688, 10 αγάλματα αγγέλων που σχεδίασε ο Gian Lorenzo Bernini τοποθετήθηκαν στα στηθαία.

Ο ίδιος ο Μπερνίνι σκάλισε τις φιγούρες του Αγγέλου που φορούσε το αγκάθινο στέμμα και του Αγγέλου που κουβαλούσε το καρτούς INRI (1668-71). Όταν τα είδε ο πάπας, τα βρήκε πολύ όμορφα για να εκτεθούν στα στοιχεία.

Τα δύο αγάλματα τοποθετήθηκαν τελικά στην εκκλησία του Sant'Andrea delle Fratte, όπου μπορείτε ακόμα να τα δείτε, ενώ οι βοηθοί του Bernini έχουν ανακαινίσει τα δύο αγάλματα που είναι ακόμα εκτεθειμένα στο Ponte S. Angelo αντί για τα αυθεντικά.

Το να επισκεφτείτε το Castel Sant'Angelo είναι καλό. Το Castel Sant'Angelo είναι ένα μέρος που περιέχει ιστορίες που αξίζουν να γίνουν γνωστές και που δίνουν μια ματιά στην Αιώνια Πόλη που άλλα μνημεία μπορεί να μην δίνουν. Τα πολυτελώς διακοσμημένα παπικά διαμερίσματα αξίζουν το ταξίδι και δεν θα μετανιώσετε που πληρώνετε το αντίτιμο του εισιτηρίου εισόδου όταν φεύγετε από το κάστρο και λαχανιάζετε μπροστά στη θέα της Ρώμης το ηλιοβασίλεμα.

Το Castel Sant'Angelo, ένα ιστορικό μνημείο στη Ρώμη, είναι εύκολα αναγνωρίσιμο από το μοναδικό του σχήμα και το αγαπημένο άγαλμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ που δεσπόζει πάνω από τη βεράντα του τελευταίου ορόφου. Το κάστρο βρίσκεται αρκετά κοντά στην πόλη του Βατικανού και ακριβώς απέναντι από τη γέφυρα Sant'Angleo (γέφυρα Castel St. Angelo). Η γέφυρα, που προορίζεται για πεζούς, είναι από τις πιο διάσημες της Ρώμης και χτίστηκε το 239 μ.Χ.

Μοναδικό οκταγωνικό κάστρο Castel del Monte, Απουλία, Ιταλία.

Castel del Monte

Από απόσταση, αυτό το ψηλό κάστρο των 24 μέτρων δίνει μια απόκοσμη εντύπωση και δεν θα φαινόταν παράταιρο σε μια δραματική ταινία μυστηρίου, ειδικά όταν υπάρχει κεραυνός στον ουρανό. Κυρίως λόγω των υπέροχων χρωμάτων του. Χτισμένο από τοπικό ασβεστόλιθο από διάφορα μέρη της περιοχής, το κάστρο μπορεί να φαίνεται οτιδήποτε, από γκριζωπό λευκό έως ροζ απόχρωση ανάλογα με την ώρα της ημέρας και τον καιρό.

Το μεσαιωνικό κάστρο που χτίστηκε το 1240 είναι ίσως το πιο διάσημο στην Απουλία, προσφέροντας στον επισκέπτη μια μοναδική και ποικιλόμορφη αίσθηση της ιστορίας. Είναι ένα περήφανο γύρο 1000 μέτρων και είναι ένα από τα πολλά κάστρα που χτίστηκε στην Απουλία από τον αυτοκράτορα Federick II. Τα αρχεία δείχνουν ότι κατά τη διάρκεια του 1246 χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή, αλλά μόλις 3 χρόνια αργότερα, ήταν ο τόπος μιας γαμήλιας γιορτής μεταξύ της νόθας κόρης του αυτοκράτορα Violante και του κόμη της Καζέρτα. Το 1326 φιλοξένησε έναν άλλο γάμο, αυτή τη φορά με τον Hubert de la Tour, Dauphin της Γαλλίας, και τη Maria del Balzo. Αυτή η αντικρουόμενη χρήση του κάστρου, από τη φυλακή μέχρι τους γάμους, δεν σταματά εκεί ωστόσο. Αιώνες αργότερα, κατά τη διάρκεια της πανώλης του 1656, ήταν καταφύγιο ευγενών οικογενειών των κοντινών πόλεων και στη συνέχεια από τον 18ο αιώνα έμεινε μάλλον τραγικά έρημη για να γίνει ερείπιο. Αν και δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδεικνύουν πώς χρησιμοποιήθηκε το κάστρο μεταξύ αυτών των περιόδων, μερικά από τα δωμάτια φαίνεται ότι σχεδιάστηκαν ως μπάνια, υπνοδωμάτια και δωμάτια υπηρεσίας, ίσως για τον ίδιο τον Φεντερίκ Β'.

Χάρη στο ιταλικό κράτος που ανέλαβε την ευθύνη για ένα έργο αποκατάστασης, το Κάστρο Ντελ Μόντε έχει ξαναζωντανέψει εδώ και καιρό και τώρα προσελκύει εντυπωσιακούς 150,000 επισκέπτες ετησίως. Μόλις μπει μέσα στο κάστρο, με την περίπλοκη και περίτεχνη αρχιτεκτονική του, η μοναδικότητά του γίνεται εμφανής. Γι' αυτόν τον λόγο, το 1996, η UNESCO συμπεριέλαβε το κάστρο στον κατάλογο της παγκόσμιας κληρονομιάς πληρώντας τα κριτήρια του να είναι ένα μνημείο παγκόσμιας αξίας. Το εσωτερικό έχει ένα μεγαλειώδες μείγμα γοτθικής, ρωμανικής και κλασικής αρχιτεκτονικής, καθώς και στήλες από ασβεστολιθική μπρέτσια. Η γοητεία δεν τελειώνει εκεί. Ρίχνοντας μια ματιά τριγύρω, καθώς ξετυλίγεται η ιστορία του κάστρου, συνειδητοποιείς ότι υπάρχει σημαντική χρήση του αριθμού 8. Υπάρχουν 8 δωμάτια στο ισόγειο το καθένα τραπεζοειδούς σχήματος που βρίσκονται γύρω από μια οκταγωνική αυλή. Σε κάθε γωνία υπάρχουν 8 πύργοι επίσης οκταγωνικού σχήματος. Έχοντας αυτό κατά νου, είναι εύκολο να μπερδευτείτε για τα μέρη του κάστρου που έχετε ήδη δει. Αλλά μόλις έχετε ξανά τον ρουλεμάν σας, η σπειροειδής πέτρινη σκάλα που οδηγεί στον πρώτο όροφο έχει μεγάλα παράθυρα γαλλικού τύπου που φωτίζουν το δωμάτιο παρέχοντας μια γραφική θέα στη γύρω και απέραντη ύπαιθρο.

Είναι η επαναλαμβανόμενη χρήση του αριθμού 8 που οδηγεί σε μια άλλη θεωρία για τον σκοπό του κάστρου. ότι έχοντας κατασκευαστεί ως οκτάγωνο, είτε έχει μαθηματικό συμβολισμό, είτε ότι τα οκτάγωνα αντιπροσωπεύουν την αιώνια ζωή. Όσο πνευματικές κι αν είναι αυτές οι θεωρίες, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ισχυρή παρουσία του Castel Del Monte.

Δεν είναι μόνο η αρχιτεκτονική και η ποικίλη ιστορία που προσφέρει άφθονη συζήτηση μεταξύ των επισκεπτών του. Το ίδιο κάνουν και οι φήμες για θεάσεις και θορύβους φαντασμάτων. Όταν πλησίαζαν μέλη του προσωπικού για τέτοιους ψιθύρους που είχα διαβάσει σε ένα ιταλικό περιοδικό, γέλασαν νευρικά πριν παραδεχτούν ότι υπάρχει κάποια αλήθεια στις φήμες. «Μόλις το κάστρο είναι κλειστό για το κοινό κάθε μέρα, μερικοί υπάλληλοι είπαν ότι άκουσαν βήματα να έρχονται από τον επάνω όροφο, όταν δεν μπορεί να υπάρχει κανείς εκεί», εξήγησε ένας ξεναγός. Υποστηρίζεται επίσης ότι αυτά τα βήματα ακούγονται μόνο στις 17 κάθε μήνα, την άτυχη ημερομηνία στην Ιταλία.

Το μεσαιωνικό κάστρο Maschio Angioino ή Castel Nuovo (Νέο Κάστρο), Νάπολη, Ιταλία.

Castel Nuovo

Υπάρχουν λίγα μέρη στη Νάπολη τόσο αναγνωρίσιμα όπως το Castel Nuovo στην καρδιά της Νάπολης. Αυτό πρέπει να το επισκεφτείτε, αν βρίσκεστε σε κάστρα στην Ιταλία. Το φρούριο του κάστρου χτίστηκε όταν οι Γάλλοι Αντζεβίν εγκαταστάθηκαν στην πόλη για να δείξουν τη δύναμή τους κατασκευάζοντας νέα μνημεία.

Το κάστρο παραγγέλθηκε από τον βασιλιά Κάρολο Α' της Νάπολης και ανέθεσε το έργο του σχεδιασμού του στον αρχιτέκτονα Pierre de Chaules. Καθελκύστηκε το 1279 και ολοκληρώθηκε το 1284. Λόγω του πολέμου, το νέο κάστρο παρέμεινε ακατοίκητο μέχρι το 1285, έτος θανάτου του Καρόλου. Τον διαδέχθηκε ο γιος του Κάρολος Β'. Ακολούθησε ο γιος του Ρόμπερτ, ο οποίος πρόσθεσε τα διακοσμητικά του Τζιότο στο παρεκκλήσι του Παλατινάτου, τα οποία έχουν πλέον εξαφανιστεί (η παρουσία του καλλιτέχνη στη Νάπολη καταγράφεται μεταξύ 1329 και 1331). Όταν το βασίλειο των Angevin ηττήθηκε από την ισπανική οικογένεια Aragon, το φρούριο υπέστη σοβαρές ζημιές. Ο Αλφόνσος της Αραγονίας τροποποίησε και αποκατέστησε το κάστρο μετά τη θριαμβευτική είσοδό του στην πόλη. Μαρτυρία αυτού του γεγονότος είναι η υπέροχη αψίδα του θριάμβου στην είσοδο, ένα από τα πιο εξέχοντα έργα της αναγεννησιακής τέχνης στη νότια Ιταλία. Πολλοί αρχιτέκτονες και γλύπτες από όλη την Ιταλία και την Ισπανία ήρθαν για να διακοσμήσουν την αψίδα. Ήταν σύμβολο της δύναμης της Αραγονίας (ονομαζόταν και Ντονατέλο αλλά δεν μπορούσε να δεσμευτεί).

Το κάστρο στέγαζε την αυλή όπου βρίσκονταν τα μέλη της βασιλικής οικογένειας και πολιτιστικοί αξιωματούχοι, όπως ο Boccaccio, ο Petrarch και ο Giotto, που είχαν διακοσμήσει την αίθουσα και το τοιχογραφημένο παρεκκλήσι, αν και έχουν απομείνει μόνο μερικά κομμάτια του έργου του. Μεγάλωσε και στολίστηκε στο πέρασμα των αιώνων, με μια αψίδα θριάμβου που προστέθηκε στη γλυπτική λαμπρότητα της Αναγέννησης, μια αντίθεση λευκού μαρμάρου με βαρείς κυλινδρικούς πύργους. Υπήρχε μια προστατευτική τάφρο και ο θρύλος λέει ότι ένας από τους βασιλιάδες κρατούσε εκεί έναν κροκόδειλο. Το παρεκκλήσι είναι γοητευτικό και το μεγάλο Sala Grande, γνωστό και ως Sala dei Baroni, έχει μια εντυπωσιακή θολωτή οροφή ύψους 92 μέτρων (300 πόδια).

Δείτε τα αρχαία ερείπια κάτω από τα γυάλινα πατώματα στο Castel Nuovo

Καθώς περπατάτε μέσα από το κάστρο, μπαίνετε πρώτα στη μεγάλη αυλή. Ανεβαίνοντας τις σκάλες, το Baron's Hall διαθέτει θολωτές οροφές με θολωτή και ευγενή καθίσματα. Το δωμάτιο φέρει αυτό το όνομα επειδή, το 1486, οι βαρόνοι συνωμότησαν εναντίον του βασιλιά Φερδινάνδου Α της Αραγονίας, αλλά συνελήφθησαν σε αυτό το χώρο αφού προσκλήθηκαν από τον βασιλιά να γιορτάσουν τον γάμο της εγγονής του. Η αίθουσα εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για συσκέψεις πολιτών.

Αρχαία ερείπια έχουν επίσης ανακαλυφθεί κάτω από το κάστρο και μπορείτε να περπατήσετε μέσα από το Armory Hall όπου το πάτωμα είναι γυάλινο. Κάτω από τα πόδια σας, μπορείτε να δείτε τα ερείπια που θα μπορούσαν να ήταν η πισίνα μιας ρωμαϊκής βίλας.

Υπάρχει επίσης μια χάλκινη πόρτα στα δωμάτια στον επάνω όροφο του Museo Civico, η οποία εξακολουθεί να περιέχει την ενσωματωμένη οβίδα. Αυτή είναι η αρχική πύλη του κάστρου που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα, η οποία ελήφθη ως πολεμική λεία από τους Γάλλους και στη συνέχεια επέστρεψε.

Και τέλος, αναζητήστε τη μυθική παγίδα όπου η βασίλισσα Jeanne II άφησε τους εραστές της να φάνε από «θαλάσσια τέρατα», ίσως και κροκόδειλους. Η βασίλισσα Ιωάννα Α' ζούσε επίσης μέσα με τον Ρόμπερτ τον Σοφό. Εκεί ήταν και ο Πετράρχης.

Το κάστρο Aragonese ή Castello Aragonese είναι το πιο επισκέψιμο ορόσημο και τουριστικός προορισμός κοντά στο νησί Ίσκια της Ιταλίας.

Το Κάστρο Aragonese ή Castello Aragonese είναι το πιο δημοφιλές ορόσημο και τουριστικός προορισμός κοντά στο νησί Ίσκια της Ιταλίας.

Κάστρο Aragonese, ένα διαφορετικό μέρος, και πολύ ενδιαφέρον στη λίστα με τα κάστρα στην Ιταλία

Αν πιστεύετε ότι τα κάστρα είναι μαγευτικά, το Αραγωνικό Κάστρο της Ίσκιας είναι ακόμα πιο μυστηριώδες, γιατί ξεχωρίζει από τη θάλασσα, αποκομμένο από το υπόλοιπο νησί. Διατηρεί όμως ενεργό δεσμό με το νησί, που ξεπερνά τη γέφυρα.

Το κάστρο αρχικά ονομαζόταν Castrum Gironis: σύμφωνα με ορισμένα αποσπάσματα από τη Girona (Hiero) των Συρακουσών (η πρώτη αποικία που χρονολογείται από τον πέμπτο αιώνα π.Χ.), σύμφωνα με τα «στρογγυλά τείχη» που οχυρώθηκαν γύρω από το τραχυτικό βραχώδες νησί.

Κατά τον Μεσαίωνα, ονομαζόταν ακόμη Insula Minor για να διακρίνεται από τη Insula Major (το νησί Ischia), που σταδιακά κατοικούνταν.

Είναι εκείνη την εποχή που ανεβαίνει η σημερινή κρύπτη του καθεδρικού ναού της Παναγίας της Κοίμησης της Θεοτόκου με τις πολύτιμες τοιχογραφίες της

Το σημερινό του όνομα (CHATEAU ARAGONAIS) προέρχεται από τη δυναστεία που επηρέασε περισσότερο τη χαρακτηριστική εμφάνιση του νησιού: Alphonse I της Αραγονίας τον 15ο αιώνα μ.Χ. Το προϋπάρχον Maschio Angiono, χτισμένο με ισχυρά αμυντικά τείχη, έδωσε τη δυνατότητα να σκάψει μια σήραγγα στον βράχο για να επιτρέψει την πρόσβαση των πεζών.

Ανεβαίνετε με ένα ασανσέρ ή μια σειρά από μονοπάτια που θα διασχίσουν τα κτίρια και τους καταπράσινους κήπους. Η σηματοδοτημένη διαδρομή ξεκινά με τη σχετικά σύγχρονη και επίπεδη Chiesa dell'Immacolata, χτισμένη το 1737 σε μια παλιά εκκλησία. Ανατέθηκε από τη γειτόνισσα Convento delle Clarisse (μοναστήρι των μοναχών Clarisse), έμεινε στη μινιμαλιστική του κατάσταση μετά την εξάντληση των κονδυλίων που διατέθηκαν για την κατασκευή. Άλλωστε οι καλόγριες συνέβαλαν στην πιο παράξενη και μακάβρια θέα του κάστρου. Όταν οι παλιές αδερφές πέθαναν, τα σώματά τους μεταφέρθηκαν στο Cimitero delle Monache Clarisse χωρίς παράθυρα και χωρίς αέρα, όπου στηρίχτηκαν σε καρέκλες σε σχήμα τουαλέτας. Οι ζωντανές καλόγριες έπρεπε να προσεύχονται κάθε μέρα για πτώματα σε αποσύνθεση, μια οδυνηρή υπενθύμιση της δικής τους θνητότητας. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς έχουν πέσει θύματα ασθενειών, μερικές φορές θανατηφόρες. Οι κενές καρέκλες παραμένουν ορατές στα κελάρια ως τρομακτική υπενθύμιση.

Τα ηλιόλουστα και γυψωμένα ερείπια του καθεδρικού ναού της Assunta του 14ου αιώνα, ο οποίος κατέρρευσε από πυρά κανονιών το 1809, ήταν πολύ πιο φωτεινά καθώς οι Βρετανοί προσπάθησαν να βομβαρδίσουν τον στρατό κατοχής του Ναπολέοντα. Η κρύπτη του 11ου αιώνα από κάτω φιλοξενεί θραύσματα τοιχογραφιών του 14ου αιώνα εμπνευσμένα από τον Τζιότο.

Συνεχίστε μέχρι να φτάσετε στην κομψή και εξαγωνική Chiesa di San Pietro στο Pantaniello και στη σκοτεινή Carcere Borbonico, πρώην φυλακή προσωπικοτήτων του Risorgimento (ιταλικό ενωτικό κίνημα του δέκατου ένατου αιώνα), όπως οι Poerio, Pironti, Nusco και Settembrini. Υπάρχει ένα μικρό και τρομακτικό Museo delle Torture, με μια συλλογή από μεσαιωνικά όργανα βασανιστηρίων και εντυπωσιακές πανοπλίες και όπλα.

Αλλού, μπορείτε να περπατήσετε στις βεράντες του κάστρου, να βουτήξετε σε διάφορα άλλα μικρά ξωκλήσια και να απολαύσετε τη θέα από το Terrazzo degli Ulivi (ταράτσα με ελαιόδεντρα).

Ορόσημο της Βενετίας, θέα από τη θάλασσα της Piazza San Marco ή την πλατεία του Αγίου Μάρκου, το Campanile και το Ducale ή το παλάτι των Δόγηδων. Ιταλία, Ευρώπη.

Το Παλάτι των Δόγηδων, το κορυφαίο μέρος στα Κάστρα στην Ιταλία που πρέπει να επισκεφτείτε

Το Παλάτι των Δόγηδων είναι ένα, αν όχι τα πιο εντυπωσιακά και εύκολα αναγνωρίσιμα κτίρια στην Ευρώπη, το (Palazzo Ducale) χρησιμεύει ως το κέντρο της κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Βενετίας, καθώς και η κατοικία του Δόγη. Το πρώτο παλάτι των Δόγηδων ήταν ένα άθλιο ξύλινο φρούριο με τεράστιους αμυντικούς πύργους. Μετά από πολλές πυρκαγιές, το κάστρο μετατράπηκε σε βυζαντινό παλάτι. Αυτό που βλέπετε σήμερα χτίστηκε τον 14ο αιώνα και η πρόσοψη με θέα στην Piazzetta χρονολογείται από τον 15ο αιώνα. Αν και το παλάτι είναι πλέον μουσείο, σε αντίθεση με τα περισσότερα μουσεία, αυτοί οι πίνακες δημιουργήθηκαν ειδικά για να διακοσμήσουν το Παλάτι των Δόγηδων, αλλά δεν προστέθηκαν αργότερα. Τα έργα τέχνης, η εμβληματική ομορφιά και η ενδιαφέρουσα ιστορία του Παλατιού των Δόγηδων το καθιστούν ένα από τα κύρια τουριστικά αξιοθέατα της Βενετίας.

Εσωτερικό του Παλατιού των Δόγηδων (Palazzo Ducale), της Αίθουσας του Ανωτάτου Συμβουλίου. Το Παλάτι των Δόγηδων χτίστηκε τον 15ο αιώνα στην πλατεία του Αγίου Μάρκου και είναι ένα από τα κύρια τουριστικά αξιοθέατα της Βενετίας.

Ο Οίκος του Μεγάλου Συμβουλίου (Sala del Maggior Consiglio)

Αυτή η γιγάντια αίθουσα ήταν η σκηνή μιας δημοκρατίας πριν από την επιστολή. Είναι εδώ που άνδρες που ανήκουν στις σημαντικότερες οικογένειες Βενετών πατρικίων αποφάσισαν τη μοίρα της Δημοκρατίας. Ο Δόγης θα μπορούσε να ήταν ο ηγέτης της Βενετίας, αλλά χωρίς την έγκρισή τους, δεν μπορούσε να αποφασίσει τίποτα. Η αίθουσα του μεγάλου συμβουλίου είναι διακοσμημένη με τοιχογραφίες των πρώτων 76 δόγων, με εξαίρεση τη μαύρη προτομή του Marin Faliero. Αυτός ο ηγέτης προσπάθησε να απαλλαγεί από το Συμβούλιο το 1355. Αυτό όχι μόνο οδήγησε στη θανατική ποινή, αλλά καταδικάστηκε επίσης σε «damnatio memoriae». την πλήρη εξάλειψη της μνήμης του από την ιστορία.

Αίθουσες δικαστηρίων (Sala del Magistrato alle Leggi)

Σε αντίθεση με το μεγαλύτερο μέρος της Ιταλίας, η οποία ήταν υποταγμένη στο ρωμαϊκό δικαστικό σύστημα, η Βενετία μπορούσε να αποφασίσει τη δική της νομοθεσία. Ως αποτέλεσμα, το εμπορικό τους σύστημα θα ανθούσε. Το Παλάτι του Δόγη δεν χρησίμευε μόνο ως δωμάτιο του Δόγη, αλλά όπου θεσπίζονταν και τηρούνταν οι νόμοι. Σε αυτό το δωμάτιο υπάρχει και ένα όμορφο τρίπτυχο του Hieronymus Bosch.

Τα δωμάτια του δόγη (Appartamento Ducale)

Αν και θεωρούνταν ανώτατος ηγέτης της Δημοκρατίας, ήταν και υπουργός Επικρατείας. Γι' αυτό και τα ιδιωτικά του δωμάτια στο παλάτι είναι εκπληκτικά μικρά και λιτά. Η οπτική έκκληση εδώ είναι το ιερό, όπου μπορείτε να δείτε μια συλλογή από χάρτες εδάφους που δείχνει πόσο απέραντη ήταν η Δημοκρατία της Βενετίας. Επιπλέον, υπάρχουν επίσης μερικοί όμορφοι πίνακες και δύο γιγάντιες παγκόσμιες σφαίρες που δείχνουν την κοσμοθεωρία του 18ου αιώνα.

The Armory (Armeria di Palazzo)

Για να εξασφαλίσει την κυριαρχία της στους θαλάσσιους εμπορικούς δρόμους, ήταν απαραίτητο να έχει τα απαραίτητα όπλα για να αποθαρρύνει τους αντιπάλους της. Ο βενετικός στρατός ήταν διαθέσιμος ανά πάσα στιγμή για να αποτρέψει μια πιθανή επίθεση. Οι περισσότερες από τις αποθήκες όπλων εδώ έχουν κατασκευαστεί στο Arsenal, το οποίο αξίζει επίσης να επισκεφθείτε. Επιπλέον, μπορείτε να βρείτε σπαθιά, βαλλίστρες και ιμάντες, αλλά και το «στήθος του διαβόλου». Είναι μια πραγματική παγίδα όπου τέσσερα όπλα και δηλητηριασμένα βέλη εκτοξεύτηκαν στην άτυχη γυναίκα που άνοιξε αυτό το σεντούκι.

Τα μυστικά δωμάτια (Stanze segrete)

Αυτό το όνομα δόθηκε σε πολλές αίθουσες στις οποίες γίνονταν πολύ μυστικά και συχνά σκοτεινά γεγονότα… Πρόκειται κυρίως για δωμάτια και κελιά ανάκρισης. Αυτά αποτελούνται από pozzi (μικρά υγρά δωμάτια για απλούς εγκληματίες) και piombi (κελιά λίγο πιο άνετα για πιο «παρθένους» κρατούμενους). Από ένα από αυτά τα πιόμπι κατάφερε να ξεφύγει ο διάσημος σαγηνευτής Καζανόβα. Τα μυστικά δωμάτια περιέχουν επίσης μια αίθουσα βασανιστηρίων όπου οι Βενετοί παίρνουν τις ομολογίες από τους κρατούμενους χρησιμοποιώντας μια θηλιά.

Η νέα φυλακή και η γέφυρα των στεναγμών (Prigione Nuovo και Ponte dei Sospiri)

Τον δέκατο έβδομο αιώνα, ο Antonio da Ponte, ο αρχιτέκτονας της Γέφυρας του Ριάλτο, αποφάσισε να μεταφέρει τα κελιά των φυλακών του Παλατιού των Δόγηδων σε ένα παρακείμενο κτίριο στην άλλη πλευρά του καναλιού. Για να συνδέσει αυτό το σπίτι με τα δωμάτια ανάκρισης, διέταξε τον ανιψιό του Αντόνιο Κοντίνο να σχεδιάσει τη γέφυρα των στεναγμών. Λίγους αιώνες αργότερα, αυτή η γέφυρα έχει γίνει μια από τις πιο διάσημες γέφυρες στον κόσμο λόγω του σκοτεινού της ονόματος. Οι κρατούμενοι μπορούσαν να έχουν μια τελευταία ματιά στον έξω κόσμο και μόνο να αναστενάζουν…